

سلام
فیلم قشنگی هست معنا و مفهوم خاصی نداره منظورم اینه که به آگاهی یا عقلُ منطق اضافه نمی کنه
من که اشکم در نیومد ولی با اطمینان میگم به سختی می تونین جلوی سرازیر شدن اشکتونو بگیرین
غیر از این تنها فیلمی که تا حدودی تونست اشکمُ در بیاره فیلم ایرانی سنگ ساری ثریا هست که در موضوع تشابهایی بینشون هست
خلاصه هردوی این فیلم میشه عشق پاک مادری
البته همه پدر مادرها به خودشون نگیرن چون تعداد زیادی از پدر مادرها فقط کاره تولید مثلُ انجام میدن
فیلم سینمای تجربی هست اما ناشیانه و بی جذبه. سینمای کره آثار شاخصی برای مرور و لذت بردن داره اما در سینمای تجربی اون مدام با فضاهای مرده و بی رنگ و عاری از احساسات و عواطف عمیق انسانی برای متأثر کردن مخاطب و همذات پنداری در دقایقی از فیلم مواجه میشیم. توی این نوع سینما تاکید بیشتر روی مفهوم فلسفه وجودی و یا بازسازی شرایط تکراری برای بیرون کشیدن تعریفی نو و روشنفکری از دل اتفاقات شریرانه ست مخصوصا توی این فیلم.